All posts tagged: thessaloniki

Η Diamanda Galas μου

Την πρώτη φορά που είδα την Diamanda Galas ήταν το 1991-2 πρωτοετής στο πανεπιστήμιο. Η συναυλία ήταν στον Μύλο, αλλά ο συναυλιακός χώρος είχε μια πρωτοτυπία: ήταν γεμάτος στρογυλά τραπεζάκια που θα καθόσουν και θα έπινες το ποτό σου. ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ; Ανέβηκα επάνω στο πατάρι, κι εκεί τα ίδια. Κι έτσι αποφάσισα ότι το μόνο […]

Νεκρό μου πόνυ

Ένας πάνκης μου έκανε πρόσφατα δώρο αυτή την κασέτα που είναι ακριβής ρέπλικα, μαζί με το φωτοτυπημένο ένθετο, της κασέτας ΜΙ-ΑΣΜΑ που είχα τότε που ήμουν μικρός αλλά πλέον έχω χάσει. Και πού να την ακούσω άλλωστε, την τωρινή ή και την ορίτζιναλ, δεν υπάρχουν πια κασετόφωνα. Και μαζί με τα κασετόφωνα δεν υπάρχουν και […]

Ο θάνατος ενός ποιητή

“…Γιατί ο Μύρωνας δεν θα χτυπάει πια τις νύχτες τα κουδούνια. Σβήνοντας φώτα και σφαλώντας τα διπλά θυρόφυλλα, έχει για πάντα κλειδωθεί να ησυχάσει. Κι όμως, κι εμείς τάχα ξέρουμε τι είδους θάνατος μας περιμένει;” Με αυτή την ερώτηση τελειώνει το πρώτο από τα “Τρία Ποιήματα”, που δημοσίευσε στην τελευταία του συλλογή – το 1987 […]

Ύμνος στη μπότα: μια καθόλου γκέι συνέντευξη με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο

Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 1996. Η ΟΠΟΘ – Ομάδα Πρωτοβουλίας Ομοφυλόφιλων Θεσσαλονίκης ζητά συνέντευξη από τον ποιητή Ντίνο Χριστιανόπουλο για την εφημερίδα της “ο πόθος”, το πρώτο δωρεάν μηνιαίο γκέι free press στην Ελλάδα, με αφορμή την κυκλοφορία από τα “Τραγούδια της Αμαρτίας”. Ένα από τα χέρια που πάτησε REC στο κασετοφωνάκι ήταν και το δικό μου. […]

Στο δρόμο για την πιο queer εξέγερση

Because the night belongs to lovers, because the night belongs to us — Patti Smith (άντε γαμήσου κι εσύ) Ερωτούνται οι δευτεροκυματικές της συνέλευσης: γιατί η φωνή στη μικροφωνική ΠΡΕΠΕΙ να ειναι γυναικεία; ε; Μόλις είχα πάει στην πορεία 6 δεκ και είχα κλειδωθεί απ’ έξω από το σφαγείο τους. Κι αυτή η φωνή, αυτή […]

Δούλες

Ομάδα Πρωτοβουλίας Ομοφυλόφιλων Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη, 1997, στέκι Ιατρικής. “Πηγαίνω θέατρο για να δω τον εαυτό μου πάνω στη σκηνή (…) τέτοιον που δεν θα μπορέσω – ή δεν θα τολμήσω – να τον δω ή να τον ονειρευτώ, και που ωστόσο ξέρω πως έτσι είναι”, γράφει μεταξύ άλλων ο Ζενέ στο κείμενό του “Πώς παίζονται […]

Ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο μπαμπάς της σεξουαλικής απόκλισης και νονός της γκέι απελευθέρωσης, πέθανε

Καθώς λέμε ένα, όχι και τόσο γεμάτο με όμορφες αναμνήσεις, αντίο στον εικοστό αιώνα, να μια σπάνια ευκαιρία, τουλάχιστον για τους ομοφυλόφιλους να δουν τι συνέβαινε στα παλιά χρόνια, όταν ξεκίνησαν όλα. Ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο μπαμπάς της σεξουαλικής απόκλισης και νονός της γκέι απελευθέρωσης, πέθανε. Αυτή η φωτογραφία, τραβηγμένη στο Παρίσι το 1900, δείχνει […]