Του Αλέξη Μπίστικα, για το Κράξιμο. Φωτό: Πάολα Η υπεράσπιση έπρεπε πάλι να στηθεί. Από τότε που ο φίλος μου αναδύθηκε από την αμαρτωλή λεωφόρο επαναστατικός, καταπιεστικός, καταδιωγμένος, τα πρωινά στα δικαστήρια ήτανε πάντα μέσα στο πρόγραμμα. Κάθε δίωξη και μια υπεράσπιση, κάθε τέτοιο άυπνο πρωινό και μια ευκαιρία για το διαολοσκορπισμένο κύκλωμα ν’ ανεμομαζωχτεί. […]
Του Αλέξη Μπίστικα, για το Κράξιμο Φορούσε παλιές άσπρες μπότες και στις ζάρες το χρώμα είχε ξεφτίσει. Τα βλέφαρα του γυριστά και τα μαλλιά του χτενισμένα προς τα πίσω θυμίζανε αμφισβητίες σταρ σε αφίσες άδειων Κυριακάτικων δρόμων. Έδινε τις συμβουλές του με την άνεση του ειδικού, μιλώντας μια καθαρή και νευρώδη αργκό. Ο άλλος αποτύπωνε […]
Γράφει η Πάολα στο Κράξιμο Ας ελπίσω μέχρι να βγει το επόμενο τεύχος, να μην ξαναγράψω τέτοια κείμενα: Φαίνεται θα το ’χει το ριζικό μου να γράφω για φίλους μου που είτε αυτοκτονούν είτε δολοφονούνται, σκατά, γαμώτο, δε μπορώ άλλο ρε Κατερίνα, αυτά σου έλεγα και την άλλη φορά. Θέλω να γράψω ένα χαρούμενο κείμενο […]
