Του Ρέντσο Νοβατόρε Αυτή είναι η ώρα των νυχτερινών μου σκέψεων. Κοιμάται ο Δαίμονάς μου. Κοιμάται στο σκοτεινό λυκόφως αυτής μου της ψυχής Ο ερυθρός Δαίμονας της καταχθόνιας χαράς μου. Καπνίζω.. Καπνίζω απεγνωσμένα, έντονα. Πάντα! Πάντα! Πάντα! Πάντα! Ευχόμουν να σκεφτώ, να γράψω, να τραγουδήσω… Κοιμάται όμως ο Δαίμονάς μου. Κοιμάται στο σκοτεινό λυκόφως αυτής […]
Η εμπειρία του να είσαι το πραγματικό μέσον για μια διαρκή διαδικασία δημιουργίας σε πηγαίνει πέρα από κάθε κατάθλιψη ή καταδίωξη ή μάταιη δόξα, παρελθόν, ακόμα και το χάος ή το κενό, μέσα στο ίδιο το μυστήριο αυτής της συνεχούς μετατροπής από ανυπαρξία σε ύπαρξη, και μπορεί να είναι η περίσταση αυτής της μεγάλης απελευθέρωσης […]
Η πόλη έχει την εφήμερη μορφή στρατιωτικού καταυλισμού, πόλης πετρελαίου ή ορυχείων, που εγκαταλείφθηκε και ξανακατοικήθηκε κατά στρώματα, ενοχλητικά καινούριας και ταυτόχρονα ρημαγμένης. Μια αγορά με στρατιωτικά οχήματα παρκαρισμένα γύρω της… Πάγκοι που πουλάνε σιδερικά, εξοπλισμό κατασκηνώσεων, μαχαίρια, όπλα και πυρομαχικά, πέτρινα σκαλιά που ξεκινάνε από την αγορά και ανεβαίνουν έως την πόλη που βρίσκεται […]
Έχει χαθεί, ακούει γοητευμένος καθώς ο συγκάτοικός του λέει μια ιστορία. Είναι η ίδια ιστορία ξανά και ξανά, αλλά δεν τον νοιάζει. Ούτε καν προσέχει, είναι το πιο συναρπαστικό πράγμα στον κόσμο και κάθε λέξη φαντάζει φρέσκια, καινούρια, σαν να έχει μόλις εφευρεθεί ειδικά για αυτόν. Αυτή τη στιγμή η ιστορία είναι το μόνο που […]
Αλλά ίσως, όπως προτείνει η σύμπλεξη του Λακάν με την Αντιγόνη στο Σεμινάριο 7, η πολιτική αυτο-καταστροφή ενυπάρχει στη μόνη πράξη που μετρά ως τέτοια: την πράξη της αντίστασης στην υποδούλωση εμπρός στο μέλλον εις το όνομα του να έχεις μια ζωή. Αν η μοίρα του queer είναι να καταλάβει τη μοίρα που κόβει το […]
