Δυο τσόλια τσακωνόντουσαν
Δημοσιεύτηκε στον Πόθο, τ. Β19, Θεσσαλονίκη 1998
Δημοσιεύτηκε στον Πόθο, τ. Β19, Θεσσαλονίκη 1998
Ας είμαστε ειλικρινείς: κατά πάσα πιθανότητα σας μισώ, κι ας μη γνωριζόμαστε καθόλου. Δεν είναι κάτι για να το πάρετε προσωπικά, στο κάτω κάτω πολύ συχνά μισώ και τον εαυτό μου, με τον ίδιο θανάσιμα ενθουσιώδη τρόπο. Βλέπω μια διαφορά στο πέρασμα των χρόνων. Θέλω να πω ότι κάποτε είχα ξεκάθαρο τον διαχωρισμό “αυτοί” vs. […]
Η σύγχρονη γκέι κουλτούρα άργησε να αδράξει την καινοφανή ευκαιρία της να εξερευνήσει την εσωτερική ζωή της ομοφυλοφιλίας. Όταν εγείρονται ερωτήσεις για τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά της γκέι ανδρικής υποκειμενικότητας, έστω και ακούσια, η τυπική απάντηση είναι η αποσιώπηση. Παρόλα αυτά, αυτή η λογοκρισία, αν και αυτόματη, συνήθως δεν είναι τόσο γρήγορη ή τόσο ολοκληρωτική ώστε […]
Τι ήταν λοιπόν αυτό που εκείνες οι παλιές αδελφές στον κινηματογράφο του Castro κατανοούσαν στο πώς να είσαι γκέι το οποίο πολλά μέλη της δικής μου γενιάς είχαν χάσει; Αν θα έπρεπε να μεταφέρω σε λίγες λέξεις τι πιστεύω ότι ήταν αυτό, θα έλεγα ότι γνώριζαν πως η γκέι ανδρική επιθυμία δεν μπορεί να περιοριστεί […]
Όταν ήμουν μωρό γκέι πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μετακόμισα στη Νέα Υόρκη φαινομενικά για “να βρω τον εαυτό μου”. Αυτό βασικά σήμαινε να βλέπω όσο το δυνατόν περισσότερη τέχνη και να γαμιέμαι με όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο μπορούσα. Είχα αργήσει λίγο να ανθίσω και ποτέ πραγματικά δεν είχα χτυπήσει κάποια επαναστατική […]
(…) Σε όλη μου τη ζωή, μου λέγανε ότι δεν έχω ιδέα πώς να είμαι γκέι. Προφανώς, δεν έχω ελπίδα όσον αφορά το ζήτημα, είμαι μια θλιβερή αποτυχία ως γκέι άντρας. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που βρήκα την δημοσιότητα σε σχέση με τον κύκλο μαθημάτων τόσο ντροπιαστική. Με εξέθεσε στην κοροϊδία αρκετών […]