Έχω έναν φίλο που είναι rent boy και είναι γκάβλας και ΞΕΡΕΙ να φλερτάρει, όχι παίζουμε. Λοιπόν ήμασταν σε κάτι φασώματα και παίξαμε με τα πουλάκια μας αλλά το πρώτο contact έγινε μετά από ένα μωβ καφενείο που μείναμε μόνοι στο αυτοκίνητό μου και τρέχαμε πάνω στην Εγνατία βρουμ βρουμ. Όπως είπα είναι πολύ δυνατός […]
Στο σαπισμένο αέρα από το υπόγειο του “Ελλήσποντου”, ο Tommy έβλεπε τις τελευταίες ακριβές 3.500 δραχμές του να μετατρέπονται σε 35 λεπτά χλιαρής γκάβλας από τους Napalm Death. Είχε πάει, φυσικά, για να ακούσει το σύνθημα αλλά το σύνθημα ήταν ανείπωτο ακόμα, το σύνθημα δεν το ήξερε κανείς ακόμα, το σύνθημα συστρεφόταν με ανυπομονησία, […]
Στη βαμβακοφυτεία του Collin O’Hara ζούσαν οι πιο τυχεροί νέγροι. Όχι μόνο τους έδιναν διπλή μερίδα γαλοπούλα την ημέρα των Ευχαριστιών αλλά τους άφηναν να επιστρέφουν στα καταλύματά τους μία ολόκληρη ώρα πριν από τη δύση του ήλιου. Σπάνια έπεφτε βούρδουλας και η γυναίκα του Collin O’Hara πάντα έπλενε και καθάριζε τα τραύματα με οξυζενέ […]
“Προάγω αυτόν τον όρο (ηδονή), γιατί νομίζω ότι ξεφύγει από τις ιατρικές και φυσικοποιημένες υποδηλώσεις συμφυείς στην έννοια της επιθυμίας. Αυτή η αντίληψη έχει χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο, ως πλέγμα κατανόησης, ως βαθμονόμηση όσον αφορά τη φυσιολογικότητα: “Πες μου ποια είναι η επιθυμία σου και θα σου πω ποιος είσαι, αν είσαι φυσιολογικός ή όχι, και […]
Κοίταξα την ψυχαναλύτριά μου μετά από πολλές εβδομάδες. Έλειπα. Ήμουν σε μια πορεία όπου δυστυχώς δεν μύρισα ανθρώπινη σάρκα να καίγεται στο Ζαρα — 29 κατασκευαστές αναρχίας συνιστούν πίστη στον άνθρωπο. Ελειπα. Γιατί τραβήχτηκα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όχι για να φωνάξω εγώ “αλληλεγγύη” αλλά για να μου φωνάξουν οι από μέσα “freedom, freedom”. Έλειπα γιατί […]
Στο Kreuzberg μου δόθηκε η απάντηση στα επίμονα φιλικά ερωτήματα που μου απευθύνονται πού και πού: τι θα κάνεις; τι θα κάνεις σε 10 χρόνια; τι θα κάνεις σε 20 χρόνια; σε 30; Ως πότε, ως πότε…. Και πέρασε από μπροστά μου ένα ανθρώπινο λείψανο, ένας σκατόγερος τουλάχιστον 90 χρονών και λίγα λέω. Φορούσε λέδερ […]
Το Doom Generation ξεκινά με μια κατακόκκινη σκηνή σε ένα άθλιο κλαμπ που παίζει αυτό το τραγούδι. Στον τοίχο γράφει WELCOME TO HELL και ο τύπος φοράει μπλουζάκι MINISTRY. Είναι η εποχή του New Queer Cinema κι αν ολα αυτά σου φαίνονται cool τότε you re not a friend of mine, γιατί η πρώτη ατάκα […]
Είδα ένα όνειρο. Ήμουν σε ένα μικρό δωμάτιο, άδειο, με ένα άσπρο νοσοκομειακό κρεβάτι. Και στο κρεβατι πάνω ήμουν εγώ και υπέφερα, υπέφερα, υπέφερα, δεν άντεχα. Γύρω όρθιες μαύρες σκιές που μιλούσαν μεταξύ τους. Δεν αναγνώρισα πρόσωπα αλλά ήξερα ότι ήσασταν ΕΣΕΙΣ, καταλαβαίνετε ποιες. Δεν με δώσατε νερό, δεν με χαϊδέψατε, δεν μου μιλήσατε αλλά […]
Ξύπνησα ξαφνικά κι άκουσα επειγόντως 4 τραγούδια Αρλέτα στη σειρά κι έκανα 4 τσιγάρα στη σειρά. Μετά ξύπνησα κι άλλο. Και ονειρεύτηκα ότι ήμουν ξανά στη συναυλία τους και είναι αλήθεια ότι δεν έχουν παύσεις ανάμεσα στα κομμάτια ξέρετε. Ξέρετε, έχω μια ρετσίνα στο ψυγείο, θα μπορούσα να έχω ένα ζεστό αγορίστικο κορμί δίπλα μου […]
