Αμερική, δεκαετία του ’50. Τα πρώτα χάπια της ψυχιατρικής κάνουν την εμφάνισή τους. Αντιψυχωτικά, αργότερα τα αντικαταθλιπτικά και τέλος οι βενζοδιαζεπίνες (ηρεμιστικά). Ένα νέο κομμάτι της αγοράς είναι οι γυναίκες. Κλεισμένες στο σπίτι, πάντα σούπερ σύζυγοι, με τα απείθαρχα παιδιά και, βέβαια, “φτιάχνοντας ένα γλυκό για τον μπαμπά” – για να ξέρει ότι τον αγαπάμε. Η σκηνή από την ταινία “Οι Ώρες” όπου η νοικοκυρά αναδύεται σε μια σκηνή ονείρου μέσα σε μια θάλασσα από χάπια είναι ενδεικτική της νάρκωσης που υφίσταται ο μεσοαστικός γυναικείος πληθυσμός. Η μέρα μπορεί να ξεκινήσει με Valium (“η μικρή βοήθεια της μανούλας’) και να συνεχιστεί με άλλες αγωγές πειθάρχησης και ανταπόκρισης στο συζυγικό καθήκον.

Διασώσαμε εδώ διαφημίσεις της εποχής που απευθύνονται σε γυναίκες (ή σε άντρες που επιθυμούν να τροποποιήσουν τη συμπεριφορά της γυναίκας τους) από το Bonkers Institute for Nearly Genuine Research – μια μαχητική και ειρωνική σελίδα για την ψυχιατρική. Η σελίδα πλέον έχει καταργηθεί, όποτε οι διασωθείσες εικόνες αποκτούν μια ιστορική διάσταση αρχείου.