“Μήπως είσαι πολύ καλά;” με ρώτησε ευθύς αμέσως όταν της είπα χαμογελώντας ότι “είμαι καλά”. Φοβόμουν πολύ το “δεν είμαι καλά”, το υγρό δράξιμο της κατάθλιψης, τη νεκρική όψη στο πρόσωπο. Τώρα έμαθα ότι πρέπει να φοβάμαι κι αν είμαι “πολύ καλά”. Το χέρι της όρισε με μια κίνηση στον αέρα μια νοητή, ισχνή γραμμούλα. […]
Βλέπω έναν εφιάλτη. Δύο αδελφές σιαμαίες κόβουν παπαρούνες μέσα σ’ ένα κατακόκκινο λιβάδι. Η μία κόβει λουλούδια για την άλλη, τα φουστάνια τους είναι κι αυτά κατακόκκινα, τρέχουν, είναι ιδρωμένες και γελάνε. Τα μαλλιά τους είναι κατάμαυρα, ανεμίζουν πάνω τους, είναι τόσο μακριά, που σκεπάζουν το λιβάδι και φτάνουν μέχρι τη θάλασσα. “Θα ’θελες να […]
Κάθε χρόνο στις 6 Δεκέμβρη (ή λίγες μέρες μετά) βλέπω επετειακά ένα ξεγυρισμένο ψυχολογικό θρίλερ με ψυχιάτρους. Είναι ο δικός μου τρόπος εορτασμού των ατυχών γεγονότων που μου συνέβησαν κατά τη βίαιη πορεία της 6 Δεκεμβρίου 2014 και τα οποία με οδήγησαν σε ένα βαθύ και ακραίο ψυχωσικό επεισόδιο. Αν δεχτούμε ότι το επεισόδιο αυτό […]
Η βιβλιοπαρουσίαση περιλαμβάει την προβολή μιας μικρού μήκους ταινίας του Έκτορα Λυγίζου. Μετά θα ακολουθήσει dark καφενείο. Στο ΚΟΝΤΡΟΣΟΛ, Ηρώδου Αττικού 4, 4ος όροφος, Θεσσαλονίκη.
απόσυρση σε βαθμό να είναι δυσάρεστο απαράδεκτο ανέμπνευστο αδιαπέραστο άσχετο ανίερο ανόσιο αμετανόητο αντιπαθώ αποδιαρθρώνω αποσωματώνω αποδομώ δε φαντάζομαι (καθαρά) ότι μια ψυχή μπορούσε θα ήθελε θα έπρεπε ή θα και αν αυτοί ναι εγώ δεν νομίζω (καθαρά) ότι μια άλλη ψυχή μια ψυχή σαν τη δική μου μπορούσε θα ήθελε θα έπρεπε ή θα […]
“Μήπως είσαι πολύ καλά;” με ρώτησε ευθύς αμέσως όταν της είπα χαμογελώντας ότι “είμαι καλά”. Φοβόμουν πολύ το “δεν είμαι καλά”, το υγρό δράξιμο της κατάθλιψης, τη νεκρική όψη στο πρόσωπο. Τώρα έμαθα ότι πρέπει να φοβάμαι κι αν είμαι “πολύ καλά”. Το χέρι της όρισε με μια κίνηση στον αέρα μια νοητή, ισχνή γραμμούλα. […]
Ένα χαρακτηριστικό της αλληλεπίδρασης μεταξύ ψυχίατρου και ασθενούς είναι ότι αν η μεριά του ασθενούς ληφθεί εκτός πλαισίου, όπως γίνεται στην κλινική περιγραφή, τότε αυτή μπορεί να ακούγεται πολύ παράξενη. Η μεριά του ψυχίατρου, εν τούτοις, εκλαμβάνεται ως η ίδια η λυδία λίθος για την κοινή μας άποψη της κανονικότητας. Ο ψυχίατρος, ως ipso facto […]
Ο Φλομπέρ, ξέρετε, είχε πει κάτι πολύ ωραίο σε μια επιστολή του: «Μια ανάμνηση είναι κάτι πολύ όμορφο, είναι μια λυπημένη επιθυμία» Η σύγχρονη κοινωνία, ως σύνολο, τείνει προς ένα είδος ιδρυματοποιημένου οπτιμισμού, υιοθετώντας Εγελιανές αντιλήψεις της ιστορίας και ενθαρρύνοντάς μας να πιστεύουμε ότι η ευτυχία είναι τουλάχιστον εν δυνάμει διαθέσιμη για όλους, αν μόνο […]
Μια θριαμβευτική επιτυχία; Εάν υπάρχει μια κεντρική διανοητική πραγματικότητα στο τέλος του εικοστού αιώνα, αυτή είναι ότι η βιολογική προσέγγιση στην ψυχιατρική – το να μεταχειρίζεσαι την ψυχική ασθένεια ως μια γενετικά επηρεασμένη διαταραχή της χημείας του εγκεφάλου – υπήρξε θριαμβευτική επιτυχία. Edward Shorter, A History of Psychiatry Μια υγρή μυρωδιά διαπερνά το μικρό, δίχως […]
