Έχω ήδη αναφέρει πώς κόντεψα να πεθάνω νεότατος μέσα στο τσίλικο γαμηστερό φλάη και τ’ αρχίδια μου και πώς με έσωσαν δύο πολύ σπουδαία άτομα, ο Παπαγάλος και το Καναρίνι. Είναι άτιμη κι αυτή η νύχτα, ήρθε η ώρα να σας πω δυο λόγια. Τον Παπαγάλο τον έλεγα έτσι γιατί είχε ένα μεταξωτό πουκάμισο με […]
Την άνοιξη του ’98 η Πάολα μου εμπιστεύτηκε την έκδοση του Greek Gay Guide για εκείνη τη χρονιά. Εκτός από το στήσιμο, δουλειά μου ήταν να περάσω τα ενημερωμένα νέα κείμενα και να κάνω τις μεταφράσεις τους στα αγγλικά. Ήταν η ερωτική γεωγραφία της Ελλάδας όπως έλεγε. Τώρα που είμαι ώριμος και υπεύθυνος σκέφτομαι σε […]
Τα τελευταία 10 χρόνια συνέβαινε κάτι φοβερό. Κάθε βράδυ πήγαινα για ύπνο στο κρεβατι μου μετά φόβου θεού. Έκλεινα τρομαγμένος τα μάτια μου και περίμενα καρτερικά τους απρόσκλητους επισκέπτες μου: αγριόσκυλα, σκοτεινές σκιές, στρατιές από έντομα, μαύρα λαβυρινθώδη κτίρια, σκοτεινές πόλεις με ανθρωποφάγες οντότητες. Ξυπνούσα μία και δύο φορές με την ψυχή στο στόμα, ουρλιάζοντας, […]
Έχω δει όλες τις συναυλίες Diamanda Galas στην Ελλάδα, με εξαιρεση τις τελευταίες εμφανίσεις στο Παλλάς: προτιμώ να τα ακούω από το CD δίχως τις avantgarde μαντάμες που ζητάνε Μπέλλου. Εδώ λοιπόν βλέπουμε και απολαμβάνουμε ένα μοναδικό έργο τέχνης. Στον ήχο είναι η Diamanda που τραγουδά “Είμαι ο Αντίχριστος” καταμεσίς της επιδημίας. Τα visuals είναι […]
Όταν ήμουνα μικρός, ας πούμε 14, ξεκαλοκαιριάζαμε στο εξοχικό. Τρεις μήνες διακοπές, καθότι οι γονείς μου ήταν δάσκαλοι. Το σπίτι ήτανε τότε 200 μέτρα έξω από το χωριό, μόνο του. Ένα απόγευμα του Ιούνη, ήρθε ένα φορτηγό και άδειασε ένα βουνό από τσιμεντόλιθους στην άκρη από το οικόπεδο, θα χρησίμευαν για να φτιάξουμε τον βόθρο. […]
1993. Έξω από το στούντιο του Ράδιο Κιβωτός, στην οδό Καραϊσκάκη κοντά στη Σχολή Τυφλών, περίμενε ένα παρατημένο αγόρι, ένα αγόρι που ερχόταν ξανά και ξανά και κοίταζε μέσα. Μια μέρα το πλήσιασαμε και του μιλήσαμε: Πώς σε λένε, βρε; Γιάννη, μας είπε. Αντε έλα μέσα, μη στέκεσαι στο κρύο. Κι έτσι ο Τζώννυ ήρθε […]
Εγώ με το Mellon Collie είχα βγάλει γκόμενο. Αλλά το Bodies το είχα φυλάξει για μένα και τα αγόρια αυτής της πόλης. Δεν ξέρω ποιο από τα δύο που είχα κάνει είναι το πιο σαχλό. Λοιπόν δεν ξέρω αν σας έχει τύχει να συνοδεύετε ό,τι κάνετε και με ένα τραγούδι. Είχα μια 100% τραγουδιστική ζωή […]
Θεσσαλονίκη, 199-κάτι, μόλις είχε προβληθεί το Paris Is Burning. Μας σταματάνε βραδιάτικα τρεις σύντροφοι αγχωμένα Ναυαρίνου με Καμάρα ούτε “γεια” δεν είπανε. “Πώς να σας λέμε εσάς; Ομοφυλόφιλους, γκέι, αδερφές; Πώς θέτε να σας λέμε εσάς;” Τα λαμπάκια από όλα τα τοστάδικα και κρεπατζήδικα αναβόσβηναν μαζί, Ναυαρίνου με Καμάρα μετά τα μεσάνυχτα, η αγαπημένη μου […]
Μου είπε εκείνο το βράδυ: Ασε λίγο αυτά που ακούς και δες αυτόν τον δίσκο. Είναι από ένα καινούριο συγκρότημα που λέγεται ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ. Και να σου να ‘μαστε ξαπλωμένοι γυμνοί στο κρύο δωμάτιο ένας άντρας κι ένα νεαρό αγόρι και η πρώτη νότα του πρώτου τραγουδιού να είναι γραμμένη για μένα. Δάκρυσα, γιατί με […]
Έλληνες επιστήμονες ισχυρίζονται εδώ και λίγους μήνες ότι έχουν στην κατοχή τους έναν άνθρωπο οι παράξενες ιδιότητες του οποίου μπορεί να ανοίξουν το δρόμο για την απάντηση αυτού του μεγάλου πανανθρώπινου ερωτήματος: την ύπαρξη ή όχι νοήματος στην εξέγερση. Ο μυστηριώδης άντρας, Α.Μ., ετών 42, βρίσκεται εδώ και 3 χρόνια έγκλειστος στο άσυλο φρενοβλαβών “Παναγία […]
