Εκείνη την ημέρα κυκλοφόρησε ελεύθερα στην αγορά το ΑΝΚΤ/Μ-Χ.
Απλό, ακίνδυνο, αποτελεσματικό, με το εμπορικό ψευδώνυμο EROS, είχε πλημμυρίσει αποβραδίς τα φαρμακεία. Το ΑΝΚΤ/Μ-Χ δεν ήταν ένα οποιοδήποτε εμβόλιο: ήταν το εμβόλιο που θα έστελνε τον ιό του AIDS στο διάβολο.
Ο Χάρης, με την πρωινή εφημερίδα αγόρασε τη συσκευασία για δύο (μία σύριγγα και δύο μπουκαλάκια για ενδοφλέβια χρήση) και άνοιξε με το πλατύ χαμόγελό του την πόρτα. Αφού διάβασε προσεκτικά τις οδηγίες, ξύπνησε τον Tony και του το ανήγγειλε.
Ο Tony κατέρρευσε.
Βολεμένοι πόδι με πόδι στον καναπέ μπροστά στη σβηστή οθόνη μοιράστηκαν οι δυο τους μια μακρά σιωπή. Ο Tony σκεφτότανε τα τρία χρόνια που περάσανε μαζί, τρία χρόνια απόλυτης πολύτιμης μονογαμίας. Αναγκαστικής, ίσως, μα και πολύτιμης, έλεγε μέσα του ο Tony, και αισθανόταν σαν ο καλός να έφευγε όπου να ’ναι για το μέτωπο.
Το EROS (ANKT/M-X) περίμενε μέσα στο σετ, καθισμένο στο τραπεζάκι μπροστά του με τα παντοδύναμα αρχικά του να λάμπουν μυστηριώδη. Ο Χάρης ανίχνευε σιγά σιγά αυτό που ο Tony είχε καταλάβει μονομιάς. Ασύδοτες σεξουαλικές ελευθερίες ξέφευγαν πάνω από το σώμα του πιστού και καθαρού του φίλου και αποκτούσαν δικά τους σώματα, οι ονομασίες τους μαύρες χάντρες κομπολογιού έπεφταν μέσα στο μυαλό του μαζί με ονόματα πάρκων, κλεισμένων μπαρ, σφαιριστηρίων, αγνώστων που διαγράφονται στη νύχτα.
Στο εξώφυλλο ενός περιοδικού πάνω στο τραπεζάκι χαμογελούσε αποστειρωμένα ένα από τα αντιερωτικά μοντέλα που είχαν επικρατήσει τελευταία. Σύντομα θα μείνουν άνεργα, σκεφτόταν ο Tony, αναλογιζόμενος τις συνέπειες μιας νέας σεξουαλικής επανάστασης. Στην πραγματικότητα τον απασχολούσε η μοίρα της τηλεφωνικής υπηρεσίας πολλαπλών συνομιλητών που είχε πατεντάρει και που πρόσφερε μια καλή διέξοδο σε όσους δεν μπορούσαν να ξεχάσουν το απροφύλαχτο σεξ. Τα πάντα γίνονταν ακίνδυνα, γιατί τα πάντα γίνονταν με τα λόγια – αυτή ήταν η ιδέα του Tony και του είχε αποφέρει σημαντικά ποσοστά από τον Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών. Με τα νέα δεδομένα, το μέλλον της τηλεφωνικής υπηρεσίας του φαινόταν αβέβαιο. Ποιος θα κάτσει να σχηματίσει με τα δάκτυλα τον αριθμό στο καντράν, όταν μπορεί να χτυπήσει το χέρι του στο τραπέζι και να βγει έξω;
Το χέρι του Χάρη χάιδευε ασυναίσθητα το γόνατο του Tony. Ο Χάρης ονειροπολούσε μέσα σε γυμνά γόνατα και στήθη, μέσα στο αγκομαχητό που σαν ένα τσούρμο από ζώα κατάπινε τους δρόμους. Φανταζόταν ένα συλλαλητήριο ελεύθερου έρωτα που στην κορυφή θα ήταν η Νταμίρα, ο θρύλος της δεκαετίας, η γυναίκα που το έκανε σε 100 πορνοβίντεο χωρίς προφυλακτικό και δεν κόλλησε AIDS.
Το χέρι του Χάρη χάιδευε ακόμη το γόνατο του Tony. Τα χέρια του Tony ήταν στην κρεβατοκάμαρα. Χωμένα ψαχουλεύανε ξανά τα δερμάτινα φετίχ της νύχτας, που είχε πριν μερικά χρόνια κλειδώσει στη ντουλάπα. Οι αναμνήσεις τους από χόρτο, μεθύσι και ανδρική κολώνια ήταν από καιρό πνιγμένες στην καμφορά. Ο Tony τα ψαχούλευε θέλοντας να τα σπρώξει πιο βαθιά μέσα στην ντουλάπα, σαν το νυφικό ενός χαλασμένου γάμου. Ήταν λοιπόν τόσο εύθραυστη και η δική μας ευτυχία, σκεφτόταν και φανταζόταν το Χάρη εμβολιασμένο και πανελεύθερο να οργώνει τα στέκια για να απολαύσει όλους τους άλλους εκτός από αυτόν. Αυτός θα έμενε πίσω, γιατί δεν μπορούσε να φορέσει τα παλιωμένα ρούχα του, γιατί ο Χάρης ήταν έτσι κι αλλιώς το μόνο ρούχο που του πήγαινε.
Το χέρι του Χάρη σηκώθηκε από τον καναπέ, χάιδεψε το σετ του EROS (ANKT/M-X) πάνω στο τραπεζάκι και είπε: “Τι λες, το κάνουμε;”. “Νομίζεις πως το έχουμε ανάγκη;”, είπε ο Tony, μα πριν προλάβει να καταλάβει τι γινόταν, ο Χάρης είχε πέσει επάνω του, του είχε ήδη κλείσει το στόμα με τη στοματάρα του και ήδη του ψιθύριζε στο λαιμό: “Όχι αυτό, βρε χαζέ. Το άλλο.”
Αλέξης Μπίστικας
Από το ένθετο του δίσκου της ACT UP “Εν τούτω νίκα”. Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “ο πόθος”, Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 1996
Tracklist
| Burn | |
| False Promises | |
| Πρόσθεση | |
| In Exile | |
| Ο Παράδεισος | |
| Σ’ Αυτή Την Πόλη (10 Χρόνια Μετά) | |
| Only | |
| Manifesto | |
| Τετράγωνο 88 | |
| 421 |