Αρχικό κείμενο: JiaJia Fei, Δεκέμβριος 2007, Περίληψη: Αθάνατος Λεβέντης Το “Ballad of Sexual Depedency” της φωτογράφου Nan Goldin στο σπίτι μου είναι πάντα θαμμένο κάτω από πράγματα που δεν μετακινούνται εύκολα γιατί με φοβίζει πολύ το εξώφυλλο επειδή εγώ είμαι αυτή που κοιτάζει με αγωνία τη γυμνή πλάτη στην άκρη του κρεβατιού και το βλέμμα […]
Ο Κ. Μπαϊρακτάρης, Aναπλ. Kαθηγητής Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. και η Μ. Χαρίτου-Φατούρου, Oμ. Kαθηγήτρια Ψυχολογίας στο Α.Π.Θ. συζητούν για το αν το παλιό σύνθημα “Συντρίψτε την ψυχολογία” ως μια επιστήμη στην υπηρεσία της εξουσίας ισχύει ακόμα. Σκηνοθεσία: Γιώργος Κεραμιδιώτης 1ο μέρος 2ο μέρος 3ο μέρος
Της E. Gabriella Coleman Ο ηθικός λόγος της σύγχρονης βιοϊατρικής ψυχιατρικής, όσο καλά περιχαρακωμένη κι αν είναι στην τρέχουσα ιατρική τοπογραφία μας, υπάρχει εν μέσω διαφόρων μορφών πολιτικών αμφισβητήσεων. Εδώ θα εξετάσω τη σημασία ενός από τα πλέον εντυπωσιακά πολιτικά αντι-ρεύματα στην νέα βιοϊατρικοποίηση της ψυχικής υγείας: το κίνημα των επιζώντων της ψυχιατρικής, γνωστό επίσης […]
Η βιαιότητα των σωματικών θεραπειών στις οποίες υποβάλλονταν οι ψυχικά ασθενείς το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, αλλά και ο τρόπος που αυτές αναπτύχθηκαν, μέσω πειραματισμού στην ουσία σε χιλιάδες έγκλειστους μέσα στα ψυχιατρεία, δεν μπορεί να μην ειδωθεί σε συνάρτηση με το κίνημα της ευγονικής που αναπτύχθηκε την ίδια περίοδο σε διάφορες χώρες ξεκινώντας […]
– Μ’ αγαπάς; τον ρώτησα. – Όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. – Μα εσύ δεν αγαπάς τίποτα. – Γι’ αυτό σ’ αγαπώ. Μαργαρίτα Καραπάνου, Rien ne va plus
Έχω βρει στο ράδιο εξαίσιο σταθμό, εκπέμπει τα τραγούδια π’ αγαπώ. Τις Τρίτες τα απογεύματα μπορείτε να με βρείτε στο κέντρο της πόλης, εκεί γύρω από την Καρόλου Ντηλ. Τις Τρίτες τα απογεύματα πηγαίνω στην αναλύτριά μου. Τις Τρίτες τα απογεύματα (και όλη τη μέρα πριν) είμαι να μην μου μιλάς. Όλο το “Αυτό” που […]
Μόλις διάβασα τη «Νεκρή Ευρώπη» του Χρήστου Τσιόλκα. Λοιπόν και γαμώ τα βιβλία. Πάνω που νόμιζα ότι η τελειότητα (ή το τελείωμα, όπως το πάρεις) για μια αδερφή είναι να μετακομίσει στο Σόνεμπεργκ του Βερολίνου, με το ίδιο χτένισμα, τα ίδια ρούχα και τα ίδια βίτσια με άλλες δέκα χιλιάδες αδερφές, ο κ. Τσιόλκας μου […]
Όταν μπαίνω στη μανία ο γιατρός μού δίνει αντιψυχωτικά. Πολλά. Και δεν είναι ένας ο γιατρός. Είναι πολλοί. Ήταν η Τ, μετά ήταν ο Χ, τώρα είναι η Β. Έναν ακόμα Χ, που ήταν πριν από όλους αυτούς και που το γράμμα του είναι “Χ” από το “άγνωστος Χ” κι όχι από αρχικό ονόματος, γιατί […]
Το 2004, το Νόμπελ Λογοτεχνίας απονεμήθηκε στην αυστριακή Elfride Jelinek. Μια απονομή που δεν προκάλεσε ιδιαίτερα ρίγη υπερηφάνειας στην χώρα της, αλλά προκάλεσε ιδιαίτερες αναταράξεις σε μικρότερα γεωγραφικά πλάτη: Γκρινιάρικη, δυσάρεστη δημόσια πορνογραφία, χυμένο κείμενο δίχως καλλιτεχνική δομή, ανεπανόρθωτο πλήγμα σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις, αφορμή σύγχυσης στην γενικότερη άποψη για την λογοτεχνία ως τέχνη. […]
