Γλυκιά ψευδαίσθηση

Είναι πάλι άνοιξη, ο αέρας φέρνει μυρωδιές από φρεσκοκομμένο χορτάρι, από δέντρα κρυμμένα σε γωνιές της πόλης κι από τις ακακίες στο δρόμο που μένει ο Tommy. Έξω από το παράθυρό του ακούγονται φωνές παιδιών που παίζουν, ανθρώπων που συναντιούνται και χαιρετιούνται, από μηχανάκια που βουίζουν μεταφέροντας ζευγάρια σε άγνωστους προορισμούς. “It’s the time of year when young men’s thoughts turn to other men”, σιγοτραγουδούν οι Pansy Division στο cd κι ο Tommy ξαπλωμένος ανάσκελα καπνίζει αργά ένα Gauloises. Φυσά τον καπνό και χαζεύει τα δαχτυλίδια να ανεβαίνουν στο ταβάνι και να χάνονται. Το ανοιξιάτικο βραδινό μπαίνει στα ρουθούνια του, μαζεύεται στους πνεύμονες κι από εκεί ορμά και κατακλύζει το κορμί του. Μέσα από το σκοτάδι του δωματίου του κοιτάζει στραβά τα κρύα άστρα κι ανατριχιάζει. Σχεδόν θα μπορούσε να είναι ευτυχισμένος.

Είναι μία το βράδυ όταν βγαίνει από την πόρτα και κατηφορίζει το δρομάκι του. Ένα σκυλί τον έχει πάρει από πίσω. Σταματά να το χαϊδέψει, ο σκύλος κουνά χαρούμενος την ουρά του, γλείφεται δύο φορές, τον κοιτάζει στα μάτια και του ψιθυρίζει: “Καλή τύχη…”

Ο Tommy σπρώχνει την πόρτα του Berlin και κοιτάζει τον κόσμο που έχει αρχίσει να μαζεύεται. Απόψε αγαπά – αγαπά τις παρέες που γελούν και πίνουν, αγαπά τον φθαρμένο κόκκινο καναπέ, αγαπά εκείνο το disco τραγούδι που είχε ξεχάσει ότι υπήρχε. Κάθεται κάτω από τη μεγάλη αφίσα με “Τα Φτερά του Έρωτα”, φωτισμένη από έναν κόκκινο προβολέα. Νιώθει την προστατευτική σιγουριά από το κόκκινο φως και νομίζει πως, ναι, υπάρχει έρωτας, υπάρχει αγάπη, υπάρχει το πεπρωμένο μας.

Ανοίγει το παμπάλαιο gf768 και κοιτάζει την οθόνη για μηνύματα. Απόψε έχει blind date, όχι άλλα γαμήσια στα όρθια, σε θάμνους, σε σπίτια αγνώστων. Έχει έρθει νωρίς, ίσως να μην έχει και σήμα εδώ μέσα. Κρατά το κινητό σφιχτά στη χούφτα του και περιμένει… Θέλει να ανέβει στην πλάτη του Έρωτα, θέλει να πετάξει βέλη σε ανύποπτα, άγουρα αγόρια, να κάνει αθώες σκανταλιές, όλα είναι δυνατά απόψε, ακόμα και ο έρωτας…

Το καντράν φωτίζεται, «είμαι με μια φίλη μου δίπλα στην ταμειακή», ο Tommy σηκώνεται και περπατά προσεκτικά, δεν αντέχει διάψευση στο όνειρο, απόψε όλα είναι δυνατά, απόψε τα φτερά του Έρωτα θα τον σηκώσουν ψηλά από αυτόν τον βρόμικο κόσμο, σηκώνει κι αυτός τα μάτια και βλέπει το αγόρι με τα άσπρα να του χαμογελά στραβά και να του γνέφει…

«Έλα!»