Ο Putin ως πάτρωνας της Δεξιάς Πτέρυγας 2.0
Οι αμερικάνοι κάνουν τώρα περιηγήσεις με ξεναγό στη Μόσχα όλη την ώρα πλέον. Μόλις αποκαλύφθηκε ότι ο Brian Brown του “Εθνικού Οργανισμού για τον Γάμο” από τις ΗΠΑ ταξίδεψε εκεί τον Ιούνιο μαζί με γάλλους δεξιούς, για να συναντήσει μέλη της Δούμα και να εκφράσει την στήριξη του για την ομοφοβική νομοθεσία. Ο Scott Lively, διάσημος στην Ουγκάντα, κάλπαζε στην Κόκκινη Πλατεία την προηγούμενη εβδομάδα. Ο παλαβός κήρυκας και αναθεωρητής του Ολοκαυτώματος έχει μακροχρόνιους δεσμούς με τη Ρωσία – διακονεί ένα κυρίαρχα σλαβικό ποίμνιο στο Σπρίνγκφηλντ της Μασαχουσέτης. Αλλά τι κάνει εδώ; Από το blog του:
Συμμετείχα στη συνάντηση σχεδιασμού για το Παγκόσμιο Συνέδριο Οικογενειών VIII, το οποίο θα λάβει χώρα εδώ στη Μόσχα τον Σεπτέμβριο 2014. Υπήρχαν αντιπρόσωποι από αρκετές χώρες, όλοι εκεί για να βοηθήσουν τη ρώσικη ομάδα σχεδιασμού να εξασφαλίσει ότι το συνέδριό τους θα είναι επιτυχία. Περίπου η μισή ομάδα ήταν από τις ΗΠΑ, αλλά το Μεξικό, Ισπανία, Ιταλία, Σερβία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Βενεζουέλα και Γαλλία εκπροσωπήθηκαν επίσης.
Είναι βολικό για τους αμερικάνους να φαντάζονται ότι οι δεξιοί συμπατριώτες τους κάπως κατευθύνουν το σόου στη Ρωσία, όπως έχουν κάνει στην Ουγκάντα – παραθέτοντας τις βασικές αρχές του μίσους και λέγοντας στον Putin τι να κάνει. Είναι μια εκδοχή που ικανοποιεί τον ναρκισσισμό μας.
Αλλά δεν είναι αληθινή.
Ο Putin είναι ο πάτρωνας εδώ. Βοήθησε να έρθει το δημογραφικό επιχείρημα στην πρώτη γραμμή της δεξιάς σκέψης. Δείχνει πώς να πλέκεις εκστρατείες ενάντια στον φεμινισμό και τα σεξουαλικά δικαιώματα με την ξενοφοβία, τον ρατσισμό και την υστερία κατά των μεταναστών. Εμφανίζεται για να παρέχει μια στήριξη από την πολιτεία, μιά στήριξη που έχασαν οι συντηρητικοί των ΗΠΑ όταν αποσύρθηκε ο Bush. Έχει χρήματα και εξουσία, και δεν δέχεται οδηγίες.
Οι ευρωπαϊκές διακοπές μου – ο Scott Lively στον Αγ. Βασίλειο.
Ανέφερα τον Paul Cameron στο ξεκίνημα. Ο Cameron είναι αποτρελαμένος – αλλά η ρητορική του επί δεκαετίες καθοδηγούταν κυρίως από παρακινδυνευμένες θεωρίες για τον μεμονωμένο ομοφυλόφιλο. Στα πρόσφατα χρόνια, όμως, έχει μετατοπιστεί. Ο λόγος του αντλεί όλο και περισσότερα από τους δημογραφικούς φόβους. Αυτό ήταν ξεκάθαρο κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας διαλέξεων στη Μολδαβία το 2008. Ένας Ορθόδοξος ιερέας παρέθεσε τα λόγια του μετά:
Είναι απαραίτητο για κάθε γυναίκα ενός έθνους να γεννά 2,1 παιδιά, έτσι ώστε το έθνος να μπορεί να διαιωνιστεί, ενώ στη Δημοκρατία της Μολδαβίας, κάθε γυναίκα γεννά 1,3 παιδιά. Με αυτόν τον τρόπο, ο πληθυσμός της Μολδαβίας θα μειωθεί στο μισό σε 35 χρόνια. Ανάμεσα στους παράγοντες που μας έχουν φέρει αυτή τη δημογραφική καταστροφή, είναι η αποκαλούμενη “χειραφέτηση των γυναικών” …
… και ούτω καθεξής. Κάποια στιγμή αργότερα έβγαλε ένα πολυσέλιδο φυλλάδιο, το “Σώζοντας την κοινωνία από την δημογραφική αυτοκτονία”. Είχε την χαρακτηριστική, γοητευτική υπερβολή του (“Αυτό σημαίνει ότι οι οικειοθελώς άτεκνοι κλέβουν από τους γείτονές τους; Απολύτως”) αλλά κατά τα άλλα ήταν όμοιο με τη ρωσική γραμμή: ρυθμοί γεννήσεων, γόνιμες γυναίκες, κακή έκτρωση, κακός γκέι γάμος και όλα αυτά. Αυτή η γλώσσα θα συναντήσει μια θερμή υποδοχή όταν ο άνδρας θα καταφθάσει στη Μόσχα στα τέλη αυτού του μήνα, κατόπιν απαίτησης μιας ρωσικής ομάδας πεντηκοστιανών. (“Πώς να γλιτώσετε από τον δημογραφικό φόνο;” είναι ο τίτλος της Moskovskij Komsomolets για την εκδρομή του). Αν αυτή η συνθετική ρητορική μπορεί να διαπεράσει το καταφύγιο από μπετόν ενός μυαλού όπως του Cameron, τότε μπορεί να φθάσει παντού.
Προβλέπω ότι αυτά τα επιχειρήματα από τη δημογραφία θα διαδοθούν, κι ότι τα γυναικεία κινήματα καιτα LGBT κινήματα παντού θα έχουν να τα αντιμετωπίσουν. Είναι σκάρτη επιστήμη, εντούτοις – ακόμα πιο πολύ από την θεραπεία μεταστροφής και το “θέλουν-τα-παιδιά-σας” – είναι θελκτικά. Και προσφέρονται για γόνιμους νέους συνασπισμούς με άλλα κινήματα που βασίζονται στον φόβο.
Έλα μαζί μου στο Κρεμλίνο: Ψιθυρίζοντας γλυκόλογα στο νηπιακό αυτί
Αληθεύει ότι η προσέγγιση, με τις ισλαμοφοβικές επιπτώσεις της, μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις συμμαχίες με κυβερνήσεις που είναι μουσουλμανικές στην πλειοψηφία, τις οποίες οι συντηρητικοί των ΗΠΑ επίπονα σφυρηλατούσαν ενάντια στα σεξουαλικά δικαιώματα για πάνω από 15 χρόνια. Αλλά το καθεστώς του Putin είναι πολύ πιο ισχυρό ως πάτρωνας απ’ ό,τι το Πακιστάν ή η Αίγυπτος. Κοιτάζοντας από το Ρόκφορντ του Ιλλινόις, το να χάσεις τους δεύτερους για να κερδίσεις το πρώτο δεν είναι κακή συμφωνία. Αληθεύει, επίσης, ότι η πηγή του επιχειρήματος είναι ευρωκεντρική, και μπορεί να αποδειχτεί απωθητικό στην Αφρική ή την Ασία. Αλλά η Ρωσία, με τη ρητορική της περί “παραδοσιακών αξιών” στον ΟΗΕ, ήδη προσπαθεί να τοποθετηθεί ως επικεφαλής ενός κοινωνικά συντηρητικού μπλοκ κρατών σε διεθνή ιδρύματα. Αν ήσασταν ο Scott Mosher ή ο Allan Carlson ή ο Austin Ruse, θα εμπιστευόσασταν τον Putin για τη σκληρή δουλειά να ανέβουν στο τρένο οι Νότιες χώρες. Ο ομιλητής της Δούμα Sergei Naryshkin έχει ήδη προτείνει αυτό το διεθνές καθήκον για τη Ρωσική διπλωματία: “Τα πρόσφατα γεγονότα διεθνώς μας έχουν δείξει την οξεία φύση του ζητήματος όσον αφορά την υπεράσπιση των παραδοσιακών αξιών. Στο κάτω κάτω, μιλάμε εξ ονόματος της συντριπτικής πλειοψηφίας των ρώσων πολιτών”.
Σε αυτή τη Νέα Δεξιά 2.0 που έχει τον Putin ως πάτρωνα, ομάδες σαν το WCF είναι θορυβώδεις – αλλά κατώτερες. Θα κάνουν τη φασαρία τους, αλλά θα πρέπει να ακολουθήσουν αυτά που τους λένε. Όταν ο Brian Brown ή ο Scott Lively κάνουν το μακρινό και κοπιαστικό ταξίδι στη Μόσχα, όλο και πιο πολύ μοιάζουν με ελάσσονες περιφερειακούς δικτάτορες της σοβιετικής εποχής, με έναν Husák ή Rákosi ή Gomułka που ήρθαν να γλύψουν το αρχηγικό σκυλί και να υποβάλλουν τα σέβη τους. Μπορούν να κορδώνονται, να παίρνουν πόζα και να κατουρούν σε όλη την περιοχή στις δικές τους πίσω αυλές, αλλά ξέρουν ποιος είναι ο αρχηγός της αγέλης.
Ο πληθυσμιακός πανικός και το επιχείρημα ότι η-δημογραφία-είναι-πεπρωμένο δεν είναι νέα. Τα έχουμε δει και πιο πριν – αν μη τι άλλο ως μεγάλο τμήμα των φασιστικών ιδεολογιών των δεκαετιών 1920 και 1930. Αυτά τα άγχη ανακινούνται ξανά σε καιρούς οικονομικής μιζέριας, κοινωνικής ανησυχίας και φόβου. Έχουν ξανά μια Μεγάλη Δύναμη να προπαγανδίζει για αυτά. Και ξανά έχουν συλλέξει ένα ετερόκλητο πλήρωμα από συνοδοιπόρους, όχι με καφέ χιτώνες αλλά με μαύρα ράσα ή κοστούμια και γραβάτες. Είναι μια δύσκολη εποχή: όχι γιατί η ανθρωπότητα αργοπεθαίνει, όπως ισχυρίζονται οι μισογύνηδες καταστροφολόγοι, αλλά γιατί οι ανθρώπινες αξίες της ποικιλομορφίας, της συνεργασίας και της κατανόησης βρίσκονται ξανά υπό απειλή.
Ώρα να απαντήσουμε πολεμώντας.
Καλή μητρότητα. Εξώφυλλο από το Frauen Warten, ένα ναζιστικό γυναικείο περιοδικό, 1937
Δημοσιεύτηκε στις 20 Οκτωβρίου 2013 στο A Paper Bird. Μεταφράστηκε κατόπιν αδείας.