Η πρόσληψη του ανδρικού σώματος αλλάζει. Από τον καιρό του αυτονόητου “τι κοιτάς ρε;”, αρκετοί σημερινοί άντρες αναζητούν ενεργητικά το βλέμμα της αντικειμενοποίησης επάνω τους. Μέσα από διάφορες οδούς, μία εκ των οποίων είναι και η metrosexuality, εμφανίζονται εκτεθειμένοι, παθητικοί εμπρός το βλέμμα των ματιών των άλλων ή της φωτογραφικής κάμερας. Στρέητ άντρες που γέρνουν […]
Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 1996. Η ΟΠΟΘ – Ομάδα Πρωτοβουλίας Ομοφυλόφιλων Θεσσαλονίκης ζητά συνέντευξη από τον ποιητή Ντίνο Χριστιανόπουλο για την εφημερίδα της “ο πόθος”, το πρώτο δωρεάν μηνιαίο γκέι free press στην Ελλάδα, με αφορμή την κυκλοφορία από τα “Τραγούδια της Αμαρτίας”. Ένα από τα χέρια που πάτησε REC στο κασετοφωνάκι ήταν και το δικό μου. […]
Ομάδα Πρωτοβουλίας Ομοφυλόφιλων Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη, 1997, στέκι Ιατρικής. “Πηγαίνω θέατρο για να δω τον εαυτό μου πάνω στη σκηνή (…) τέτοιον που δεν θα μπορέσω – ή δεν θα τολμήσω – να τον δω ή να τον ονειρευτώ, και που ωστόσο ξέρω πως έτσι είναι”, γράφει μεταξύ άλλων ο Ζενέ στο κείμενό του “Πώς παίζονται […]
Όταν ήμουν παιδί, ευχόμουν να ήμουν το slaveboy ενός χαριτωμένου γιου στην ηλικία μου πλούσιων αφεντικών σκλάβων στην αρχαία Ρώμη. Η ζωή και το σώμα μου θα ήταν άρρηκτα δεμένα με τις διαθέσεις του. Θα κοιμόμουν ανάμεσα στα πόδια του σαν το σκυλί. Θα γινόμουν η ζωντανή τουαλέτα του και θα ξυπνούσα στο μέσον της […]
Καθώς λέμε ένα, όχι και τόσο γεμάτο με όμορφες αναμνήσεις, αντίο στον εικοστό αιώνα, να μια σπάνια ευκαιρία, τουλάχιστον για τους ομοφυλόφιλους να δουν τι συνέβαινε στα παλιά χρόνια, όταν ξεκίνησαν όλα. Ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο μπαμπάς της σεξουαλικής απόκλισης και νονός της γκέι απελευθέρωσης, πέθανε. Αυτή η φωτογραφία, τραβηγμένη στο Παρίσι το 1900, δείχνει […]
“Όλα τα παιδιά, εκτός από ένα, μεγαλώνουν. Σύντομα μαθαίνουν ότι θα μεγαλώσουν, και ο τρόπος που το έμαθε η Γουέντι ήταν αυτός. Μια μέρα, όταν ήταν δύο χρονών, έπαιζε σε κάποιο κήπο και έκοψε ένα ακόμα λουλούδι κι έτρεξε μ’ αυτό στη μητέρα της. Φαντάζομαι ότι πρέπει να έδειχνε πολύ χαριτωμένη, γιατί η κ. Ντάρλιγκ […]
Το Doom Generation ξεκινά με μια κατακόκκινη σκηνή σε ένα άθλιο κλαμπ που παίζει αυτό το τραγούδι. Στον τοίχο γράφει WELCOME TO HELL και ο τύπος φοράει μπλουζάκι MINISTRY. Είναι η εποχή του New Queer Cinema κι αν ολα αυτά σου φαίνονται cool τότε you re not a friend of mine, γιατί η πρώτη ατάκα […]
Εκείνη την ημέρα κυκλοφόρησε ελεύθερα στην αγορά το ΑΝΚΤ/Μ-Χ. Απλό, ακίνδυνο, αποτελεσματικό, με το εμπορικό ψευδώνυμο EROS, είχε πλημμυρίσει αποβραδίς τα φαρμακεία. Το ΑΝΚΤ/Μ-Χ δεν ήταν ένα οποιοδήποτε εμβόλιο: ήταν το εμβόλιο που θα έστελνε τον ιό του AIDS στο διάβολο. Ο Χάρης, με την πρωινή εφημερίδα αγόρασε τη συσκευασία για δύο (μία σύριγγα και […]
Δημοσιεύτηκε στον Πόθο, τ. Β19, Θεσσαλονίκη 1998
