Η φάση με το καμπινγκ είναι ωραία διότι τραβάς την τέτοια θέα σε τέτοιες φωτογραφίες. Θα ορκιζόμουν ότι την τράβηξα και φέτος εγώ, αλλά αυτή δεν είναι δική μου. Δεν είναι συνηθισμένο να λαμβάνουμε τόσο έντονα υπόψη μας το βλέμμα και τη οπτική γωνία του φωτογράφου, αλλά σε τούτες τις φωτογραφίες γινόμαστε κι εμείς ηδονοβλεψίες-συνωμότες του αυτοφωτογραφιζόμενου και ηδονιζόμενου φωτογράφου που έχει μπει στο κάδρο και δείχνει το κορμί του προς το αντικείμενο του πόθου του. Το να υπήρχαν πρόσωπα θα κατέστρεφε την κοινή μας αίσθηση του οικείου, θα φτήναινε το erotic στο homoerotic. Φέτος δεν τράβηξα φωτογραφία το κάμπινγκ, αλλά απ΄ο,τι φαίνεται μια χαρά το τραβάνε άλλοι.