Το Doom Generation ξεκινά με μια κατακόκκινη σκηνή σε ένα άθλιο κλαμπ που παίζει αυτό το τραγούδι. Στον τοίχο γράφει WELCOME TO HELL και ο τύπος φοράει μπλουζάκι MINISTRY. Είναι η εποχή του New Queer Cinema κι αν ολα αυτά σου φαίνονται cool τότε you re not a friend of mine, γιατί η πρώτη ατάκα που ακούγεται είναι FUCK! FUCK ΜΩΡΕ!. Διαβάστε όση Judith Butler θελετε, ο σατανάς δεν θα εμφανιστεί. ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ. “Πάμε Φιλοσοφική τώρα;” με λέει “I’d rather go to hell” και πήγα στο πάρκο.
Στο πάρκο, στο πάρκο, στην καλαχάρι, εκεί που είναι το δημαρχείο, εκεί που χαράσσεται η πορεία του πράηντ με τον γαμάτο μπουτάρη και τους γαμάτους σωτήρες μας. Να μην περνάει από εκκλησιές, όχι από την μητρόπολη, αυτή η πόλη να χει χώρο για όλες μας…
Μιλάω για προδοσία, μιλάω για μια αρχαία οργή, μιλάω για ΜΙΣΟΣ.
Μας έπιασαν και μας είπανε μια μέρα: Ξέρεις χτες στην καλαχάρι πλακώσανε 8 ζητάδες. Και το πάρκινγκ άδειασε με μιας από τις αδερφές όπου φύγει φύγει. Έμεινε μία κρυμμένη στο διαλυμένο σπιτάκι στη μέση του πάρκινγκ ξέρεις ποιο εκείνο όπου γίνονταν τα πιο γερά γαμήσια λέγανε και στα κρυφά κοιτούσε έξω.
Οι ζητάδες είχανε στριμώξει μια αδερφή που δεν πρόλαβε. Δεν πρόλαβε να φύγει και τη βάλανε στη μέση. Την βάλανε κάτω και τη βιάσανε ομαδικά. Και τα μάτια μέσα από το σκοτεινό σπιτάκι μας είπανε: “τα ουρλιαχτά της ακούγονταν σε όλο το πάρκινγκ”.
Όταν καταθέσετε λοιπόν οι ευηπόληπτοι πούστηδες λεσβίες και τρανς λουλούδια στο μνημείο του ολοκαυτώματος μπροστά στις κάμερες και μιλήσετε για αγάπη, όταν ψάλλετε “άνθιμε αγάπα” στην πορεία, να θυμάστε ένα πράγμα:
Εκεί που πάτε και συζητάτε, στα γραφεία του gay friendly δημάρχου σας, τα θεμέλια είναι χτισμένα με το αίμα μας και το σπέρμα τους. Αφού σας αρέσει ο Χριστός, ο όποιος Χριστός, να και κάτι από το Σωστό Βιβλίο: αυτός τον εαυτό του δεν μπορεί να σώσει, πώς μπορεί να σώσει τους άλλους;
Τζόνυ μου, αγάπη μου, ερχόσουν κάθε καλοκαίρι από το Μάντσεστερ και βγαίναν τα κουμπιά που έπαιρνες από τα αυτιά σου, περνούσες το καλοκαίρι σε κλινικές με όλα τα αφροδίσια του κόσμου και ηπατίτιδες. Ήσουν ήρωας, ο ήρωάς μου. Τζόνυ μου, που δεν σε λέγαν Τζόνυ στ αλήθεια, κάηκες από τα ναρκωτικά, μας έβαζες να τρέχουμε μέσα στα πανεπιστήμια γιατί έχει ασφαλίτες πίσω μας. Και τώρα σε πέτυχα στο δρόμο να γελάς, να γελάς πιο πολύ από όσο πρέπει, γιατί μου ανακοίνωσες χοροπηδώντας “εχω σχιζοφρένεια δεν είναι εκπληκτικό;” Είναι, baby…. μωρό μου, παλιέ μου μου σύντροφε, είναι υπέροχο….
“Σύνορα, σίδερα, κάγκελα και φράχτες Απέραντο στρατόπεδο έγινε όλη η γη Δεν έχει περιθώρια για άλλους λιποτάχτες Για τους αντιρρησίες και όσους το παίζουν τρελοί”
WELCOME TO HELL THESSALONIKI PRIDE 2015
