Ο δικός μου έφτασε βαθιά, πιέζοντας τη λεκάνη του δυνατά στα κωλομάγουλά μου. Τινάχτηκα μπροστά, μετακινώντας τον αγκώνα μου και σηκώνοντας το κεφάλι μου καθώς μούγκριζα, με τον απαλό, απελπισμένο θόρυβο να διακόπτεται ρυθμικά από το χαστούκι του στον κώλο μου. “Έτσι, αγόρι”, είπε. “Πάρε τον πούτσο μου”.

Κοίταξα προς την άλλη μεριά του καναπέ εκεί όπου ο Πάνος ήταν απλωμένος στην πλάτη του, με τα πόδια ανοιχτά. Είχε πετάξει και το χέρι του προς τα πίσω, αλλά όχι γιατί ήταν απαραίτητο. Νομίζω το έκανε γιατί απλά ήθελε να νιώθει ανοιχτός, τελείως εκτεθειμένος, ευάλωτος, ήθελε να δείξει σε κάποιον άλλο (πάντα κάποιον άλλο) όλα τα ευάλωτα σημεία του – όχι ότι ο τύπος από πάνω του είχε οποιαδήποτε γαμημένη ιδέα τι του προσφερόταν.

Ή τουλάχιστον σίγουρα δεν έβαζε τα μούτρα του στις μαλακές τρίχες στη μασχάλη του Πάνου, δεν τις φιλούσε απαλά, ψιθυρίζοντας γλυκόλογα, λέγοντάς του πόσο τον αγαπά, πόσο τον είχε ανάγκη, όπως θα έκανα εγώ αν ήμουν αυτός ο άντρας, όπως θα έκανα αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα.

Του bzork