art, queer
Leave a comment

Για μια queer μυθολογία

Τα άγρια αγόρια είναι ένα υπερπλεόνασμα από τις πόλεις της Βορείου Αφρικής που άρχισε το 1969. Την ανήσυχη άνοιξη του 1969 στο Μαρρακές. Η άνοιξη στο Μαρρακές είναι πάντα ανήσυχη κάθε μέρα λίγο πιο ζεστή γνωρίζοντας πώς μπορεί να είναι το Μαρρακές τον Αύγουστο. Εκείνη την άνοιξη συμμορίες βενζίνης περιφέρονταν στους σκουπιδότοπους, τα σοκάκια και τις πλατείες της πόλης ραντίζοντας σχεδόν τους πάντες με βενζίνη και βάζοντάς τους φωτιά. Μπουκάρουν οπουδήποτε γλυκό νεαρό ζευγάρι κάθεται στο εμπριμέ μεσοαστικό καθιστικό του όταν γεια σας! ναι γεια σας! τα αγόρια της βενζίνης ορμάνε μέσα τούς περιχύνουν από την κορφή ίσαμε τα νύχια με έναν πυροσβεστήρα γεμάτο βενζίνη και έχω μερικές καλές φωτογραφίες από μια ντουλάπα όπου είχα προνοήσει να βρω καταφύγιο. Φωτογραφία του αγοριού που άναψε το σπίρτο άφησε τους άλλους να περιχύσουν το ζευγάρι του μετά άναψε ένα σπίρτο Swan πρόσωπο νεανικό αγνό, χωρίς οίκτο όπως η πυρά της κάθαρσης έφερε το σπίρτο αρκετά κοντά για να πιάσει τις αναθυμιάσεις. Μετά άναψε με το ίδιο σπίρτο ένα τσιγάρο Player ρούφηξε τον καπνό και χαμογέλασε, άκουγα τα ουρλιαχτά και σκέφτηκα Θεέ μου τι διαφήμιση για τσιγάρο: Πλήθος ψήνεται στον ήλιο σε μια ακρογιαλιά το ΑΓΟΡΙ μ’ ένα σπίρτο. Κοιτάζει δύο κορίτσια με μπικίνι. Καθώ ανάβει το σπίρτο γέρνουν μπροστά με ένα LUCKYSTRIKECHESTERFIELDDOLGOLDCAMELPLAYER στο χέρι και χαιρετούν αυθάδικα. Το ΑΓΟΡΙ έγινε το πιο καυτό όνομα στη διαφήμιση. Αινιγματικό χαμόγελο πάνω στο νεανικό πρόσωπο με τα λεπτά χαρακτηριστικά. Μα τι ακριβώς κοιτάζει το ΑΓΟΡΙ; Είχαμε ξεκινήσει να πουλήσουμε τσιγάρα ή ό,τι άλλο μας πλήρωναν για να πουλήσουμε. Το ΑΓΟΡΙ ήταν πολύ καυτό για μας. Σήκωσαν ναούς για το ΑΓΟΡΙ και κόλλησαν αφίσες με το πρόσωπό του είκοσι μέτρα ύψος και άρχισαν όλοι οι τινέιτζερ να αντιγράφουν το ΑΓΟΡΙ σε κοιτάζουν με ονειροπαρμένο βλέμμα τα χείλη ανοιχτά πάνω από τα Wheaties τους. Αγόρασαν όλοι πουκάμισα ΑΓΟΡΙ και μαχαίρια ΑΓΟΡΙ και περιφέρονταν σαν αγέλες λύκων καίγοντας, λεηλατώντας, φονεύοντας απλώθηκε παντού όλο εκείνο το καλοκαίρι στο Μαρρακές η πόλη φωτιζόταν τη νύχτα ανθρώπινοι πυρσοί να τρεμολάμπουν σε τοίχους, δέντρα, σιντριβάνια όλα πολύ ρομαντικά μπορούσες να χαρτογραφήσεις τις επικίνδυνες περιοχές καθισμένος στο μπαλκόνι σου κάτω από τα αστέρια πίνοντας αργά το ουίσκι σου. Κοίταζα στην απέναντι πλευρά της πλατείας και παρακολούθησα έναν τουρίστα να καίγεται μέσα σε γαλάζια φωτιά είχαν βενζίνη που καιγόταν σε όλα τα χρώματα από τότε… (Άναψε τον προτζέκτορα και πήγε ως την άκρη του μπαλκονιού)… Απλώς κοίταξέ τους εκεί έξω όλες αυτές τις μικρές φιγούρες που διαλύονται στο φως. Σαν χώρα των θαυμάτων δεν είναι; εκτός από τη μυρωδιά της βενζίνης και της σάρκας που καίγεται.
Λοιπόν κάλεσαν έναν δυνατό άντρα τον συνταγματάρχη Αράχνιντ Μπεν Ντριςς που έκανε  περιπολίες στην πόλη με φορτηγά μάζεψε τα αγόρια της βενζίνης τα πήρε έξω από τα τείχνη ξύρισε τα κεφάλια τους και τα θέρισε με πολυβόλα. Όσα γλύτωσαν βγήκαν στην παρανομία ή πήραν τις ερήμους και τα βουνά όπου εξέλιξαν διάφορους τρόπους ζωής και μεθόδους εμπλοκής σε μάχη.


Ουίλιαμ Μπάροουζ, “Τα Άγρια Αγόρια”

tumblr_n24gtqjSF51qirqpeo1_400tumblr_nc0rz3HPFu1r6vcvfo1_1280tumblr_n8gtdt65gM1s6rifpo1_1280 (1)tumblr_msmrw1L1un1rqtkfgo1_400tumblr_n6s4ukxVQ11qzx9iio1_1280tumblr_n3vdr7leeL1txq3zlo1_400tumblr_m4ctftr3Vr1qbqwc2o1_400tumblr_n8ffrcroOu1rllilno1_400tumblr_ncb8jn4bQ41rims2yo1_400

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.