All posts filed under: psycho

No security

Ένα απόγευμα έφεραν οι μπάτσοι στο ψυχιατρείο έναν παππού. Όπως είθισται από το πρωτόκολλο, αφού τον βάλανε στο απέναντι διαγώνια θάλαμο, του δέσανε το πόδι στο κρεβάτι. Και φύγανε. Μετά από μια ώρα περίπου άρχισε να εκπέμπεται ένα μονότονο lament από τον θάλαμο: “Αγία Αναστασία μου… Αγία Αναστασία μου… Αγία Αναστασία μου… Αγία Αναστασία μου…” […]

Στο δρόμο για την πιο queer εξέγερση

Because the night belongs to lovers, because the night belongs to us — Patti Smith (άντε γαμήσου κι εσύ) Ερωτούνται οι δευτεροκυματικές της συνέλευσης: γιατί η φωνή στη μικροφωνική ΠΡΕΠΕΙ να ειναι γυναικεία; ε; Μόλις είχα πάει στην πορεία 6 δεκ και είχα κλειδωθεί απ’ έξω από το σφαγείο τους. Κι αυτή η φωνή, αυτή […]

Γιατί θέλω να γαμήσω τον Ρόναλντ Ρήγκαν

Κατά τη διάρκεια αυτών των φαντασιώσεων δολοφονίας Ο Ρόναλντ Ρήγκαν και το εννοιακό αυτοκινητικό δυστύχημα. Διεξήχθησαν πολυάριθμες μελέτες σε ασθενείς με συφιλιδική παράλυση (διάχυτο συφιλιδική μηνιγγοεγκεφαλίτιδα), τοποθετώντας τον Ρήγκαν σε μια σειρά προσομοιωμένων αυτοκινητικών ατυχημάτων, π.χ. πολλαπλές και μετωπικές συγκρούσεις, επιθέσεις σε αυτοκινητοπομπές (μια διαιωνιζόμενη έμμονη ιδέα ήταν οι φαντασιώσεις προεδρικών δολοφονιών, ενώ τα υποκείμενα […]

Η Ομίχλη

Είχα διαβάσει κάποτε ένα pulp fiction που ονομαζόταν “The Fog”. Συνοπτικά, μια μυστηριώδης ομίχλη κατέκλυσε μια επαρχιακή εγγλέζικη πόλη οδηγώντας τους κατοίκους σε φρενίτιδα: αφού αρχικά βγήκαν γυμνοί στους δρόμους, άρχισαν να κάνουν αχαλίνωτο σεξ μεταξύ τους (είχε και γκέι σκηνές για να ενταθεί η ανωμαλία) με αρκετά βίαιο τρόπο, ο οποίος ξέφυγε τελείως και […]

Η Αθήνα φλέγεται

  Ξύπνησα ξαφνικά κι άκουσα επειγόντως 4 τραγούδια Αρλετα στη σειρά κι έκανα 4 τσιγάρα στη σειρά. Μετά ξύπνησα κι άλλο. Και ονειρεύτηκα ότι ήμουν ξανά στη συναυλία τους και είναι αλήθεια ότι δεν έχουν παύσεις ανάμεσα στα κομμάτια ξέρετε. Ξέρετε, έχω μια ρετσίνα στο ψυγείο, θα μπορούσα να έχω ένα ζεστό αγορίστικο κορμί δίπλα […]

Άμα έρθει καλοκαίρι

Άμα έρθει καλοκαίρι θα χαμογελάω πιο πολύ ΟΚ ΝΑΙ αλλά συνέχεια νιώθω ότι φεύγω ότι πρέπει να φύγω αλλά δεν ξέρω ΠΟΥ θέλω να έρθει καλοκαίρι και να είναι βράδυ πολύ αργά σχεδόν πρωι και να έχει λίγο δροσιά και να κοιτάζω το αγόρι που κοιμάται και αναπνέει ανεμιστήρας βρρρ όταν κοιμούνται τα αγόρια να […]

Manic rant (oh yeah?)

ΑΜΑΡΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΓΙΑ ΜΟΥ ΑΜΑΡΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΓΙΑ ΜΟΥ ΑΜΑΡΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΓΙΑ ΜΟΥ ΚΑΡΦΩΝΕΤΑΙ ΣΑΝ ΒΕΛΟΣ Η ΦΑΣΗ ΞΕΚΙΝΑ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΣΤΗΝΕΣΑΙ ΣΑΝ ΤΣΟΥΛΙ ΑΜΑΡΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΓΙΑ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΣΕΡΝΕΣΑΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΓΙΑ ΠΟΛΥ Ω Ω Ω ΩΩΩΩΩΩΩ ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ…. ΓΙΑΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ (ΑΦΤΟ ΤΟ ΚΟΚΤΕΗΛΖ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΣΟΥΖΗ […]

COMMUNIQUE #1: To whom it may concern

Κοίταξα την ψυχαναλύτριά μου μετά από πολλές εβδομάδες. Έλειπα. Ήμουν σε μια πορεία όπου δυστυχώς δεν μύρισα ανθρώπινη σάρκα να καίγεται στο Ζαρα — 29 κατασκευαστές αναρχίας συνιστούν πίστη στον άνθρωπο. Ελειπα. Γιατί τραβήχτηκα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όχι για να φωνάξω εγώ “αλληλεγγύη” αλλά για να μου φωνάξουν οι από μέσα “freedom, freedom”. Έλειπα γιατί […]

Seroquel dream

Είδα ένα όνειρο. Ήμουν σε ένα μικρό δωμάτιο, άδειο, με ένα άσπρο νοσοκομειακό κρεβάτι. Και στο κρεβατι πάνω ήμουν εγώ και υπέφερα, υπέφερα, υπέφερα, δεν άντεχα. Γύρω όρθιες μαύρες σκιές που μιλούσαν μεταξύ τους. Δεν αναγνώρισα πρόσωπα αλλά ήξερα ότι ήσασταν ΕΣΕΙΣ, καταλαβαίνετε ποιες. Δεν με δώσατε νερό, δεν με χαϊδέψατε, δεν μου μιλήσατε αλλά […]

Μπροστά στην παράνοια

Η εμπειρία του να είσαι το πραγματικό μέσον για μια διαρκή διαδικασία δημιουργίας σε πηγαίνει πέρα από κάθε κατάθλιψη ή καταδίωξη ή μάταιη δόξα, παρελθόν, ακόμα και το χάος ή το κενό, μέσα στο ίδιο το μυστήριο αυτής της συνεχούς μετατροπής από ανυπαρξία σε ύπαρξη, και μπορεί να είναι η περίσταση αυτής της μεγάλης απελευθέρωσης […]